Als puppy,  een kleine, vertederende Ier, die wel het huis verbouwde. Eerst de lederen schoenen, dan de kamerplanten, dan de lakens en de dekens, de was die te drogen hing, de tafelpoten, de stoelpoten, het riet van de manden, enfin, kortom : niks was echt veilig in de buurt van GG.   't Is me een modelletje geweest hoor.  Marco was ook zo verliefd op GG vanaf dag 1, dat hij nachten naast hem in bed bleef slapen, net zoals ik trouwens   ... (vast geen goed idee, maar ja, hier mogen ze dat allemaal wel eens om beurten ...en ik maar wassen, drogen, strijken en vouwen ...).  Ach ja, 't zijn niet voor niks onze huisgenootjes hee...  Inmiddels zijn de rollen omgekeerd.  Marco slaapt niet meer bij GG, maar GG wel bij Marco. Niet voortvertellen a.u.b. ... 
 

Hij is verrukkelijk. En slim dat ie is... niet te schatten.  Hij leerde gelukkig heel snel.  Hij leerde natuurlijk veel van de volwassen honden hier, die hem vaak corrigeerden, wat zo nu en dan ook wel nodig was.  Hij heeft altijd heel veel respect voor de andere honden getoond.  Hij likte hun bekken van onderdanigheid en voor Xantor ging hij in overgave op zijn rugje liggen als hij stout was geweest. Xantor en wijlen Charly wisten heel erg goed hun correcties te doseren naar die kleine toe.  Mooi was het om te zien hoe die grote doggenteven en die grote reuen zo'n kleine toch opvoeden in roedelverband.  Echt geweldig is dat. Inmiddels zijn al die doggen helaas reeds verhuisd achter de regenboogbrug en is GG hogerop de rangorde-ladder geëvolueerd. 

Een heel vrolijk open karakter is hij geworden, super in alles geïnteresseerd en heel sociaal naar mensen, honden, kinderen en alle andere beesten toe. Hij is echt bijzonder vriendelijk, straalt rust en gezag uit naar de andere leden van de roedel ....
 

Na ongeveer een jaar bij ons in Nes op de Ark werd hij puur spontaan ons grootste troetelkind (letterlijk en figuurlijk), ook al hadden we hem af en toe wel eens achter het behang kunnen plakken als jonge hond, want hij beet heel graag al ons kostbaarste materiaal aan flarden. We zagen hem daarom echt niet minder graag.  We zijn nog steeds op zoek naar een ezeltje dat er geld uitdrukt om alle schadeposten te financieren.
 

Geresumeerd kunnen we je echt wel toevertrouwen, dat G.G. ons heeft betoverd en nog iedere dag opnieuw heel veel plezier in ’t leven schenkt.   Hij was de sleutel tot het openen van ons hart voor zijn ras.  Een geweldige lieverd, een mooie reus, een eerlijke hond, een groot vriendje in huis en zo zachtaardig als fluweel.  Het begin van een geschiedenis ten huize De Willco State.

G.G. is geen dekreu en zal hij ook nooit worden, dit even ter informatie voor diegenen die het zich afvragen, iets wat wel vaker voorkomt.  We hebben hem daarvoor destijds ook niet genomen en dus niet op uitgeselecteerd.  Hij is onze huishond, ons gezellige maatje, zonder meer.  Het is wel dankzij de magie van G.G. dat we ons verder in zijn ras zijn gaan verdiepen en hij is aanleiding en oorzaak van onze toekomstplannen met I.W.'s zoals Hercules,  Ish, en …, en … (?)